Kereviz, maydanozgiller Apiaceae familyası içinde, batı ve kuzey Avrupa sahil bölgelerinin ve özellikle de bu bölgelerin çukur ve sazlık kesimlerinin yerlisi kabul edilen, yenilebilir, iki senelik bir bitkidir. Bir metreye kadar boy atabilir.
Kendine özgü yoğun aroması nedeniyle kimilerinin sevdiği kimilerinin de yanına bile yaklaştırmadığı kereviz maydanozgiller ailesinin üyelerindendir.
Anayurdunun Akdeniz havzası ve Kafkasya olduğuna inanılan kerevizin yabani akrabalarına Mısır, Cezayir, Hindistan, Çin, Yeni Zelanda ve İsviçre’nin güney kısmında rastlanmış. Dilimindeki kereviz sözcüğünün kökeni Arapça ve Farsça “kerefs” sözcüğüne dayanıyor.
Kerevizin; “sap kereviz”, “kök kereviz” ve “küçük yapraklı kereviz” olmak üzere üç ana çeşidi bulunuyor. Sap kerevizin yumrusu küçük, uzun saplı ve büyük yapraklı. Salatalarda, çorbalarda ve turşularda kullanmaya uygun. Gelişmiş bir yumruya sahip olar kök kereviz ise yemek yapımında kullanılıyor. Çok küçük bir yumruya ve küçük yapraklara sahip olan küçük yapraklı kereviz ise daha çok soslara katılarak kullanılıyor.
Kerevizin çorbası, zeytinyağlısı ve etli yemeği, salatası yapılır. Turşularda ve soslarda kullanılır. Kerevizin kurutulup ezilen tohumları yemeklere çeşni vermek için kullanılır.
Kereviz çok çabuk kararan bir sebze olduğunda soyduktan sonra üzerine limon suyu sürün ya da limonlu suda bekletin. Dağılmasını ve besin kaybını önlemek için de fazla pişirmemeye dikkat edin.
Kereviz A, B ve C Vitaminleri yönünden zengin bir sebze. İştah açar, sindirimi kolaylaştırır. Güçlü bir idrar söktürücüdür. İdrar yollarını ve kanı temizler. Sinir yatıştırıcı etkisi vardır. Afrodizyak özelliğinin olduğuna inanılıyor. .
Cevap Yazın